Sevgili Gri Adam,
Seninle aynı enkazın içinde, görünmez duvarların ardında nefes alıp veren bir yolcuyum. Dünyamızın artık tanıyamadığımız kadar değiştiği, sokakları boşalmış ve bir zamanlar cıvıl cıvıl olan şehirlerin yalnızca anılarımızda yaşadığı bu yeni çağda, varlığın belki de umudun en sessiz ifadesi.
Bir şeyler ters gittiğinde, çoğu kişi ortada olmak, çığlık atmak ve dikkat çekmek ister. Ama sen, bütün kalabalığın aksine, “gri” kalmayı seçersin. Bu senin zayıf olduğun anlamına gelmiyor. Aksine, en çok sen ayakta kalıyorsun. Sesini yükseltmeden, belli belirsiz adımlarınla ilerlerken her detaya hâkim olman; kalabalıkların arasına kendini yavaşça yedirip göze batmaman; ihtiyacın olanı sessizce tespit edip kendini belli etmeden ulaşman… İşte bu becerin seni gerçekte hayatta tutan güç.
Zor zamanlar geldiğinde herkes silaha davranırken sen, iç sesine kulak verirsin. Görünmezliği bir zayıflık değil, yaşama stratejisi olarak kullanırsın. Belki kahramanlık hikâyelerinde adın geçmeyecek, parıldayan bir zırhın veya kocaman pankartların olmayacak. Ama bir avuç tozun, bir tutam rüzgârın arasında kaybolup gidecek kadar da hafifsin. Tam da bu hafiflik seni ağır zamanların yükünden koruyor.
Modern dünyanın hafife aldığı tedbiri, sen her gün yanında taşıyorsun. Cebinde bir çakı, zihninde on adım sonrasını düşünen bir plan; yemeğini paylaşacağın doğru insanı seçmek, sırtını yaslayacağın duvara kadar farkındalıkla yaşamak… Belki kimse seni tanımıyor ya da fark etmiyor ama ben biliyorum ki o sessiz hazırlığınla bu enkazın üstesinden gelmeye en yakın kişisin.
Senin gibi olmak cesareti kırpılmış olmak değil; aksine tehlike çanları çaldığında sessizce var olmakla övünmek demektir. Yaşadığımız bu yenidünya düzeninde, kimi zaman değil her zaman dikkatli olmak gerekir. Gri renk, gözün ucunda kalabilen, ama fark edilmezliğe en yakın tondur. Sen işte o tonun kendisisin.
Bu satırları okurken, belki de insanlara görünmezliğin ne kadar hayati olduğunu anlatmakla ilgilenmeyeceksin. Belki de kimseyi ikna etmeye çalışmayacaksın. Senin yolun sessizlik, sakinlik ve kararlılık. Ben ise sana sadece şunu söylemek istiyorum: Sessizliğin içinde yankılanan gücünle, hiçbir zaman pes etme. Her gölge, asıl ışığa giden bir yolun habercisi olabilir.
Bir gün yeniden inşa edeceğimiz dünya, senin gibi ayakta kalanların sabrı ve kararlılığı üzerine yükselecek. O güne dek, gri kalmaya devam et. Çünkü bu sessizlik içinde hepimiz için gizli bir umut taşıyorsun.
Hayatta kalma iradeni tüm içtenliğimle selamlıyor, sessiz ama kudretli yolculuğunda sana eşlik etmeye devam ediyorum.
Sevgi ve saygıyla,
Bir Yol Arkadaşın
Yorumlar
📩 Postapokaliptik.com’daki yeni içeriklerden anında haberdar olmak ister misin? Blogumuzun yan tarafındaki iletişim formuna "Mail almak istiyorum" yazarak mail listemize dahil olabilir, yeni içeriğimizi girdiğimiz anda mail kutundan okuyabilirsin! Spam yapmayacağımıza söz vermekle birlikte dilediğin zaman listeden çıkabileceğini de hatırlatırız. 🔥